# Szkoła Pamięta o tych , którzy odeszli.

 

Uczniowie naszej szkoły od lat porządkują  historyczne mogiły  i palą na nich znicze pamięci

Młodzi   historycy, harcerze oraz przedstawiciele  Samorządu Uczniowskiego   sprzątają  rodzinny grób  państwa Brzezińskich,  który jest pod opieką naszej szkoły .  W  ramach zajęć  Koła Historycznego , działań drużyny  harcerskiej  oraz inicjatyw Samorządu Uczniowskiego  - uczniowie aktywnie uczestniczą w życiu  Małej Ojczyzny.  Dzięki temu poznają  jej historię i uczą się zachowania  godnych postaw obywatelskich . W przyszłości  -  to właśnie Oni – młodzi patrioci z naszej szkoły – przekażą  dziedzictwo narodowe następnym pokoleniom. Społeczność  naszej szkoły - zapamięta…

Historia Bełżyc, wsi leżącej obok ważnego wówczas szlaku handlowego z Krakowa przez Sandomierz do Lublina i dalej na Ruś  oraz  Litwę, sięga czasów -  kiedy król Kazimierz Wielki przeniósł ją z prawa polskiego na niemieckie. Jako miasto, Bełżyce zostały lokowane na prawie magdeburskim w 1417 roku. W II połowie XV wieku miasto należało do Pileckich, od 1551 roku do Bzickich, od 1574 roku do Spinków. W XVII wieku jego właścicielami byli Orzechowscy, Gałęzowscy, Szaniawscy i Osuchowscy. W 1819 roku dobra znalazły się w posiadaniu Stanisława Kossowskiego, a następnie rodziny Brzezińskich.

Około 1425 roku w osadzie wzniesiono murowany zamek z basztą, otoczony wałami, erygowano też parafię katolicką. W tym samym okresie powstał tu prawdopodobnie kościół parafialny pw. św. Pawła, przy którym od 1430 roku istniała szkoła parafialna. 1817 roku  – Stanisław Kossowski wydzierżawił Bełżyce Franciszkowi Brzezińskiemu, zostawiając sobie i żonie dożywocie.  Po śmierci Stanisława Kossowskiego w 1822 roku, dotychczasowy dzierżawca dóbr bełżyckich, Franciszek Brzeziński, przejął je w całości na własność.  Następnie przekazał majątek – w tym dobra   ziemskie  swym synom, Konstantemu i Witoldowi.  Po śmierci Witolda i Konstantego Brzezińskich dobra Bełżyc  przeszły w ręce ich kuzyna Karola Zarańskiego. 

 W trudnym czasie zaborów – za udział miejscowej ludności w Powstaniu Styczniowym   Bełżyce  w  1869 roku  – w ramach represji  straciły prawa miejskie.  Na  miejscowym cmentarzu parafialnym  - przy głównej  alei znajduje się  mogiła Weterana  polskiego powstania narodowego  z 1863 roku . O mogile tej zawsze pamiętają uczniowie naszej szkoły i palą tam „znicze pamięci” – oddając  hołd polskiemu Bohaterowi  XIX – trudnego wieku – bez państwa polskiego.  Młodym  historykom udało się też  zlokalizować miejsce – gdzie przed laty istniała ziemna  mogiła  Powstańców Styczniowych. Dzięki opowieściom  przekazanym przez  starszych świadków  naszej  historii  - znamy czyny i miejsce wiecznego spoczynku  bełżyckich powstańców.  Mamy nadzieję, że czyn powstańczy naszych przodków pozostanie w pamięci następnych pokoleń .