# Szkoła Pamięta o tych , którzy odeszli.
Uczniowie naszej szkoły od lat porządkują historyczne mogiły i palą na nich znicze pamięci
Młodzi historycy, harcerze oraz przedstawiciele Samorządu Uczniowskiego sprzątają rodzinny grób państwa Brzezińskich, który jest pod opieką naszej szkoły . W ramach zajęć Koła Historycznego , działań drużyny harcerskiej oraz inicjatyw Samorządu Uczniowskiego - uczniowie aktywnie uczestniczą w życiu Małej Ojczyzny. Dzięki temu poznają jej historię i uczą się zachowania godnych postaw obywatelskich . W przyszłości - to właśnie Oni – młodzi patrioci z naszej szkoły – przekażą dziedzictwo narodowe następnym pokoleniom. Społeczność naszej szkoły - zapamięta…
Historia Bełżyc, wsi leżącej obok ważnego wówczas szlaku handlowego z Krakowa przez Sandomierz do Lublina i dalej na Ruś oraz Litwę, sięga czasów - kiedy król Kazimierz Wielki przeniósł ją z prawa polskiego na niemieckie. Jako miasto, Bełżyce zostały lokowane na prawie magdeburskim w 1417 roku. W II połowie XV wieku miasto należało do Pileckich, od 1551 roku do Bzickich, od 1574 roku do Spinków. W XVII wieku jego właścicielami byli Orzechowscy, Gałęzowscy, Szaniawscy i Osuchowscy. W 1819 roku dobra znalazły się w posiadaniu Stanisława Kossowskiego, a następnie rodziny Brzezińskich.
Około 1425 roku w osadzie wzniesiono murowany zamek z basztą, otoczony wałami, erygowano też parafię katolicką. W tym samym okresie powstał tu prawdopodobnie kościół parafialny pw. św. Pawła, przy którym od 1430 roku istniała szkoła parafialna. 1817 roku – Stanisław Kossowski wydzierżawił Bełżyce Franciszkowi Brzezińskiemu, zostawiając sobie i żonie dożywocie. Po śmierci Stanisława Kossowskiego w 1822 roku, dotychczasowy dzierżawca dóbr bełżyckich, Franciszek Brzeziński, przejął je w całości na własność. Następnie przekazał majątek – w tym dobra ziemskie swym synom, Konstantemu i Witoldowi. Po śmierci Witolda i Konstantego Brzezińskich dobra Bełżyc przeszły w ręce ich kuzyna Karola Zarańskiego.
W trudnym czasie zaborów – za udział miejscowej ludności w Powstaniu Styczniowym Bełżyce w 1869 roku – w ramach represji straciły prawa miejskie. Na miejscowym cmentarzu parafialnym - przy głównej alei znajduje się mogiła Weterana polskiego powstania narodowego z 1863 roku . O mogile tej zawsze pamiętają uczniowie naszej szkoły i palą tam „znicze pamięci” – oddając hołd polskiemu Bohaterowi XIX – trudnego wieku – bez państwa polskiego. Młodym historykom udało się też zlokalizować miejsce – gdzie przed laty istniała ziemna mogiła Powstańców Styczniowych. Dzięki opowieściom przekazanym przez starszych świadków naszej historii - znamy czyny i miejsce wiecznego spoczynku bełżyckich powstańców. Mamy nadzieję, że czyn powstańczy naszych przodków pozostanie w pamięci następnych pokoleń .