Regionalizm
Żądni przygód pojechali do Janowa
Na miejscu odbyła się przejażdżka samochodami terenowymi po leśnych drogach – emocji nie brakowało… Następnie uczniowie rozwiązywali zagadkę dotyczącą śmierci wilka. Uczestniczyli też w różnych formach zajęć sprawnościowych.
Miło spędzili czas podczas biesiadowania przy ognisku, gdzie piekli kiełbaski, chleb oraz słodkie pianki. Zimny i mokry dzień nie ostudził gorących serc naszych uczniów.
232 rocznica Uchwalenia Konstytucji 3 maja
RAJD ZAPORY MOIMI OCZAMI
Uczniowie naszej szkoły uczestniczyli w konkursie „RAJD ZAPORY MOIMI OCZAMI”, który był organizowany przez Burmistrza Bełżyc, Miejski Dom Kultury w Bełżycach, Grupę Rekonstrukcyjno Historyczną im. cc mjr H. Dekutowskiego ps. „Zapora” oraz Zgrupowanie „Radosław”. W kategorii literackiej dla klas IV-VI pierwsze miejsce otrzymał Marceli Musiej z klasy VI „c” naszej szkoły, trzecie miejsce w tej kategorii zajęła Julia Czępińska z klasy VI „b”. Oficjalne wręczenie nagród nastąpiło w Miejskim Domu Kultury 23 kwietnia 2023 r.
Wszyscy uczestnicy konkursu otrzymali upominki oraz pamiątkowe dyplomy. Zwycięzcom gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów.
Konferencja „Zbrodnia katyńska w świetle historii”
X Rajd Zapory
„KOWBOJ JAK NIGDY SIĘ NIE PODDAĆ”
Wyróżnienie w II Konkursie Poetyckim dla Dzieci Szkół Podstawowych Województwa Lubelskiego „NIEZŁOMNI W MOICH OCZACH”
Otrzymaliśmy również nagrody, które zostały przekazane bibliotece.
Audycja przez radiowęzeł
Z głośników zabrzmiał głos i wszyscy poznali historię z dnia 7 marca 1949 roku, która miała miejsce w Warszawie…
Właśnie tego dnia, kilka minut przed godziną dziewiętnastą w Warszawie, przy ulicy Rakowieckiej mjr. Hieronim Dekutowski „Zapora” został wyprowadzony z celi na śmierć. Zabito Go strzałem w tył głowy.
W pięciominutowych odstępach zamordowano jego sześciu podkomendnych i przyjaciół:
- kpt. Stanisław Łukasik „Ryś” – 19:05
- por. Roman Groński „Żbik” – 19:10
- por. Edmund Tudruj „Mundek” – 19:15
- por. Tadeusz Pelak „Junak” – 19:20
- por. Arkadiusz Wasilewski „Biały” – 19:25
- por. Jerzy Miatkowski „Zawada” – 19:30
Cześć i Chwała Bohaterom!
Przez radiowęzeł społeczność szkolna mogła poznać wydarzenia tamtych tragicznych dni, gdy zabijano Tych, którzy walczyli o Niepodległą. Bohaterów uczcimy też dzięki udziałowi w X Rajdzie Zapory. To już 10 lat… od pierwszego rajdu w 2013 roku…
Cześć Ich Pamięci – za walkę i odwagę, za służbę Ojczyźnie…
74 lata temu, 7 marca 1949 roku w więzieniu na warszawskim Mokotowie władze komunistyczne wykonały wyrok śmierci na mjr. Hieronimie Dekutowskim ps. „Zapora” – żołnierzu Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, cichociemnym, legendarnym dowódcy oddziałów partyzanckich AK i WiN. Tego samego dnia straceni zostali również jego podkomendni: kpt. Stanisław Łukasik „Ryś”, ppor. Roman Groński „Żbik”, ppor. Jerzy Miatkowski „Zawada”, ppor. Edmund Tudruj „Mundek”, Tadeusz Pelak „Junak” i Arkadiusz Wasilewski „Biały”. Jako jedyny ze skazanych przeżył Władysław Siła-Nowicki, któremu karę śmierci zamieniono na dożywocie (więzienie opuścił w grudniu 1956 r.). Hieronim Dekutowski odznaczony był m.in. Krzyżem Walecznych (1945) oraz pośmiertnie na obczyźnie Krzyżem Orderu Virtuti Militari (1964). Wyrok wydany na niego przez władze komunistyczne został unieważniony w maju 1994 r. decyzją Sądu Wojewódzkiego w Warszawie. W 2008 r. Prezydent RP Lech Kaczyński odznaczył pośmiertnie majora Dekutowskiego „Zaporę” i jego sześciu żołnierzy straconych wraz z nim Orderami Odrodzenia Polski.
NARODOWY DZIEŃ PAMIĘCI „ŻOŁNIERZY WYKLĘTYCH”
1 marca obchodzimy Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. Został on ustanowiony przez Sejm RP w 2011 r., aby upamiętnić tych, którzy po II wojnie światowej z bronią w ręku przeciwstawiali się władzy komunistycznej. Żołnierze Wyklęci byli przedstawicielami polskiego powojennego podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego. Stawiali opór sowietyzacji Polski.
Oto historia – Inki – „Jest mi smutno, że muszę umierać. Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się, jak trzeba” – to były ostatnie pożegnalne słowa siedemnastoletniej Danuty Siedzikówny, ps. „Inka” zamordowanej przez komunistycznych oprawców w sierpniu 1946 roku w gdańskim więzieniu przy ul. Kurkowej 12. Po blisko sześćdziesięciu latach Polacy poznali prawdę o tej pięknej dziewczynie.
Pozostała „do końca” wierna Ojczyźnie, honorowi i przysiędze, nie załamała się w śledztwie, zachowała się, jak trzeba. Jej nieskazitelna postać ma szczególną moc jednoczącą wielu Polaków.
Śmieszny kołnierzyk przy sukience.
Jeszcze bawiła się przed chwilką,
Włosy spinała tak naprędce.
A tu przysięga – słowa wielkie!
I ona przy nich całkiem tycia:
„W obliczu Boga walczyć będzie
Aż do ofiary swego życia”.
Niezłomna postawa i heroizm dają Jej wieczne miejsce w Panteonie Narodowych Bohaterów.
Strona 2 z 6
